به گزارش انعکاس شمال ، تنها راه نجات شهرها انتخاب شهردارانی است که فارغ التحصیل دانشگاه و پرورش شهرداری و فرمانداران خواهد بود.

اگر نگاهی به آمار معرفی شهرداران از سوی شوراها در سراسر کشور داشته باشیم 98 درصد آنها فاقد تحصیلات غیرمرتبط شهرسازی و عمران و راهسازی هستند.

مگر می شود خلبان و سرهنگ و سردار و معلم دینی که الفبای قوانین شهرداری ها را هم بد نیستند سکان هدایت شهرداری ها را به دستانشان سپرد که با عملکرد غلط خودشان گرفتاری سی ساله برای شهرداری ها به وجود آورند؟!

باید پذیرفت که وزارت کشور، استانداری ها و فرمانداری ها نظارت مناسبی بر عملکرد برخی از شهرداری ها ندارند و عاقبت این می شود که لشگر به لشگر شهرداران و معاونین شهرداری ها و مسئولین این دستگاه اجرایی به جرم انواع تخلفات دارای پرونده در محاکم قضایی می شوند...

مطلب زیر را صرفاً برای بالا بردن اطلاعات عمومی شما مخاطبین گرانمایه به رشته تحریر در آورده که  به برخی از مواردی که باید براساس قانون در انتخاب شهردار در نظر گرفته شود از سوی وزارت‌کشور ابلاغ شده است.

ماده 1 ـ کسانی را می‌توان به سمت شهردار انتخاب که دارای شرایط زیر باشند:

الف ـ تابعیت جمهوری اسلامی ایران .

ب ـ حتی‌المقدور متاهل و دارای حداقل 25 سال سن و 5 سال سابقه اجرائی در موقع انتخاب شدن .

پ ـ انجام خدمت وظیفه عمومی ( دوره ضرورت ) یا داشتن دایم در زمان صلح .

ت ـ اعتقاد به مبانی اعتقاد به مبانی جمهوری ایران و قانون اساسی .

ث ـ دارا بودن حسن شهرت .

ج ـ داشتن توانایی جسمی و روحی برای انجام کار .

چ ـ نداشتن محکومیت کیفری که مستلزم محرومیت از حقوق اجتماعی باشد .

ح ـ دارا بودن تحصیلات و تجربه به شرح زیر :

1 ـ حداقل تحصیلات کارشناس (لیسانس ) برای شهرداری‌های درجه (1 تا 6 (

2 ـ حداقل تحصیلات کارشناس (لیسانس ) با گرایش‌های مشخص شده توسط وزارت کشور برای شهرداری‌های درجه ( 7 تا 10(

3 ـ برای شهرداری‌های درجه (11 و 12 ) حداقل تحصیلات کارشناسی ارشد با گرایش‌های مشخص شده توسط وزارت کشور