تازه ها

يکشنبه 24 مهر 1401-0:5 کد خبر:51466

فاطمه سیفی

مدیران سفارشی و ناکارآمد!


بررسی سوابق هیات دولت در دهه های اخیر حکایت از یک واقعیت تلخ دارد. از میان خیل افرادی که با رزومه های مختلف برای تصدی یکی از وزارتخانه ها معرفی شده و سکان اداره آن ها را بر عهده گرفته اند، در کمال تعجب حضور نام هایی از مازندران کم رنگ تر از خیلی از استان های کم برخوردار است. اغلب مدیران و افراد نامی دیار علویان در نهایت به عنوان مدیران رده میانی در کشور مشغول به فعالیت هستند. جالب اینکه برخی از افرادی که نیاز به رزومه سازی جهت ورود به کابینه دارند نیز طی این سال ها به عنوان استاندار مازندران معرفی شده و بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی راهی پایتخت شده و وزیر شده اند. طی سال های گذشته مردانی از حوزه های دوازده گانه استان به هر ترتیب ممکن توانسته اند با جلب اعتماد مردم برای مدت طولانی به عنوان وکیل یک حوزه انتخابیه در خانه ملت حضور داشته باشند اما اینکه بعد از ناکامی در آزمون انتخاب مردم و یا به هر دلیل دیگر چرا در رسیدن به وزارت خانه ها ناکامند باید در کم رنگ بودن قدرت رایزنی و ارتباط گیری با افراد تصمیم گیر و رده اول کشور باشد. هر چند که خود مازنی ها نیز بر این نکته معترفند که همّیت و یک رنگی در میان مردان ذی نفوذ استان در سطح کلان کشور وجود ندارد و همواره آنان به جای اینکه پله های ترقی هم استانی های خود را فراهم کنند، به خالی کردن زیر پای آنان اقدام کرده اند .شاید بارزترین نمونه آن اتفاق تلخی بود که برای وزیر با نفوذی چون کردان رخ داد و عامل این رخداد نیز متاسفانه یک مازندرانی بود.

این روزها با وجود اینکه مازندران در مقام مقایسه با استان های دیگر از وضعیت مناسب تری در زمینه بحث درآمدی و بهره مندی از معیشت حداقلی برخوردار است، اما نباید از این مهم غافل شد که به اذعان بسیاری از کارشناسان امر، این دیار چنان از مردان شاخص و تاثیر گذار تهی شده است که از آن به بیشه شیران بی یال و دُم یاد می کنند.

نمایندگان دوازده گانه استان چنان در رکود تاثیر گذاری قرار گرفته اند که خودشان هم می دانند برای دوره پیش روی انتخابات، شانسی برای جلب اعتماد مجدد مردم ندارند و از همین الان باید به دنبال شغل دیگری باشند!

مدیران رده میانی مازندران نیز توانمندی های لازم برای رسیدن به قلل تصمیم گیری در هیات دولت را ندارند و در نهایت یکی از کرسی های رده دوم در وزارتخانه ها را اشغال کرده اند. در میان نخبگان استان نیز در حال حاضر چهره و نام شاخصی دیده نمی شود که بتوان برای دوره های بعدی، برای او ردای وزارت دوخت. مازندران چقدر باید از داشتن چنین تصمیم گیران ناکارآمدی در رنج و سختی باشد و به حال ناخوش خود تاسف بخورد! شاید بهترین اتفاق برای این استان این باشد که از هم اکنون روی نیرو های پایه برای مدیر سازی، آنهم به صورت درست و اصولی کار کند. کاری که تا به امروز نمودی از آن در خروجی مسئولیت های کلان کشور دیده نشده است. بپذیریم که بیشتر افراد صاحب منصب مازندران را مدیران سفارشی تشکیل داده اند تا مدیرانی متخصص و کاربلد. این روزها بیش از هر زمان دیگری ضرورت مدیر پروری درست همراه با تخصص و سیاست احساس می شود.

 فاطمه سیفی - مدیر مسئول نشریه هارش خبر

نام فرستنده :
ایمیل گیرنده :