فاطمه سیفی - وقتی رسانه فروشی راهی برای رسیدن به آمال و آرزوهای نامشروع باشد وضعیت اهالی مکتوب استان از این بهتر نمی شود. این روزها برخی از دوستان به اصطلاح فعال در رسانه وقتی کفگیر طمع ورزی و زیاده خواهی شان در دوشیدن یک مدیر ارشد استان به ته دیگ خورد و راهی برای کسب دارایی های بادآورده خود نیافتند و تک های کاسه لیسی شان با پاتک مهندس اسلامی استاندار با درایت مازندران روبرو شد، فرمان فرصت طلبی هایش را به سمت شهردار مرکز استان چرخاند تا قلاب طمع ورزی اش شکار تازه ای برایش داشته باشد. این فرد که گاهی در نوشتن چند ده کلمه ساده مثل... در جا زده و توان نگارشش در حد اکابر است، این روزها از جلد روزنامه نگار بیرون زده و لباس روابط عمومی شهرداری را بر تن کرده است. او با توسل به پول های باد آورده ای که با لابی گری در دوره گذشته ذخیره کرده است، نویسنده اجیر می کند تا برایش چند جمله ای بنویسد.

این رسانه ای معلوم الحال که احوالات او قصه هزار و یک شب شده و تلخی روایت های مطرح در باره اش آوازه هر کوی و برزن است، این بار از مدیران ارشداجرایی استان قطع امید کرده و سفره لفت و لیس هایش را در راه دیگری می جوید. او که این روزها چرخ روزگار دیگر بر مرادش نمی چرخد و فرد با نفوذی ندارد تا برای به پول رساندن فاکتورهای چند ده میلیونی اش پروژه فشاراز بالا را اجرا کند، ناگهان نفع خود را در چسبیدن به شهردار مرکز استان دیده است. شهرداری که بعد از حدود 8 سال صدارت در راس تیم مدیریت شهری چونان فولاد آبدیده شده و برای بزرگی نیازی به تعریف های آبکی ندارد. شنیده ها حکایت از آن دارد که این فرد رسانه ای با شگرد خاصی ابتدا برای بدام انداختن طعمه های مد نظرش برایشان دانه های خوش رنگ و لعاب می پراکند. دانه هایی که می تواند نوک زدن به آنها برای قربانیانش هزینه های مالی چند ده میلیونی به دنبال داشته باشد. اما عبوری جوان قطعا فریب این سراب ها را نخواهد خورد. او کیاست و سیاست را در محضر بزرگانی فرا گرفته که قادر خواهد بود از این دام ها به سهولت برهد و دم به تله ندهد.

دوست رسانه چی ما وقتی ربیع فلاح استاندار شد خیلی برایش آسمان و ریسمان بافت تا زمینه را برای اجرایی کردن نقشه خود مهیا کند اما در آن روزگار استاندار بابلی مقاومت می کرد و تن به خواسته های او نمی داد تا اینکه در تغییر رویه ای ناگهانی چنان بر استاندار تاخت که انگار ربیع قصه ما تنها مقصر در عدم رشد و توسعه استان بوده و باید سرش به گیوتین جلاد سپرده شود. اما از آنجا که باد همیشه از یک جهت نمی وزد، این شرایط هم چندان طولانی نماند و با نخستین چراغ سبز از سوی این مقام عالی رتبه در استان، باز هم رویه عوض شد و این بار او را منجی مازندران نامید. اتفاقی که سالهای آخر حضور ربیع فلاح را در مازندران به دوران کابوس واری از اقدامات سوء از سوی این رسانه چی و دوستانش تبدیل کرد.

حالا او دام های فریبنده خود را بر سر راه عبوری پهن کرده است. تا شاید از این رهگذر بتواند ممر درآمدی برای خود بیابد. با شناختی که از این روزی نامه خوار داریم بهتر است بگوئیم " مهدی" به منطقه خطر نزدیک می شوی.مواظب باش!