تازه ها

يکشنبه 17 بهمن 1395-15:42 کد خبر:25658

افتتاحیه ای سرد برای نمایشگاه کتاب استان مازندران

انعکاس شمال - در فرم و محتوا به ویژه در افتتاحیه ها چه در سالهای گذشته و نیز امسال هرگز شاهد نو آوری نبودیم .افتتاحیه های برنامه های کلانی همچون نمایشگاه کتاب نیاز به اتاق فکری خاص و اندیشمندانه و روانشناسانه دارد.


انعکاس شمال - برگزاری یک نمایشگاه کتاب در سطحی که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران عهده دارش شده کار سخت و دشواری است.سختی ها متنوعند و از تهیه مکان مناسب گرفته تا تزیین و آرایش و غرفه بندی اش و نیز ایاب و ذهاب و تهیه خوراک و اسکان را شامل می شود.در کنارش تبلیغات و هماهنگی های اداری و بین سازمانی و خدمات رسانی ساختاری نیز هست که خود مراحل طاقت فرسایی دارد.ارشاد مازندران سالهاست که در فصل زمستان تن به ریسک برگزاری این نمایشگاه داده است و مجموعه اش در راه اندازی آن آبدیده شده اند و بدیهی است که هر سال شاهد کاهش خطاها و رونق کیفی تر آن باشیم.امسال هم در فرمت اجرا ، هماهنگی و انسجام لازم تا میزان زیادی وجود دارد و به ویژه در مبحث تبلیغات محیطی شاهد رشد قابل ملاحظه ای هستیم که خود می تواند عامل جذب بیشتر مخاطبان باشد.

از سوی دیگر مکان امسال نمایشگاه نیز سهل الوصول تر از دوره های قبل است و ریسک تردد شهروندان را تا حدود زیادی پایین آورده است . هر چند همچنان فقدان یک مکان دائمی در مرکز شهر برای نمایشگاه کتاب امتیازی منفی برای مدیران شهری و استانی است اما همین که تعاملاتی از این دست میان صاحبان سرمایه از جمله مدیریت آگاه مجموعه نیاوران و دستگاه های فرهنگی موجود است تا خوراک اندیشه های مردم در مقیاسی وسیع خرید و فروش شود جای شکرش باقی است.

اما در فرم و محتوا به ویژه در افتتاحیه ها چه در سالهای گذشته و نیز امسال هرگز شاهد نو آوری نبودیم .افتتاحیه های برنامه های کلانی همچون نمایشگاه کتاب نیاز به اتاق فکری خاص و اندیشمندانه و روانشناسانه دارد.چیزی که گویی هیچگاه جدی گرفته نشده و نمی شود این است که هر افتتاحیه ای در امور فرهنگی پیامی و محتوایی دارد که باید به درستی توسط مدیران اجرایی بیان و به راحتی و مستقیم توسط مخاطب جذب شود.کتاب واژه ای فراگیر و ثقیل المحتواست و لذا باید برای افتتاح برنامه های مرتبط با آن نیز این وزانت و سنگینی حفظ شود.نمی شود هر بار چند نفر را بیاوریم تا سرنا و دهل و دف بزنند و مردم را ببریم در محیطی بسته و مدام برایشان حرف بزنیم و تصور کنیم داریم مراسم افتتاحیه برگزار می کنیم.

افتتاحیه ی امسال سردتر از هر زمان دیگر بود.در روزی که حتی آفتابش هم سرد بود یک بار دیگر مراسم افتتاحیه به محلی برای سخنرانی های پیاپی تبدیل شده بود.در سالنی نیمه تاریک و سرد و بدون هر گونه ماکت یا دکوری مرتبط با کتاب در روی صحنه و این بی خیالی در آیین افتتاح تا آنجا پیش می رود که مجری مراسم هم حتی دو جمله یا دو بیت شعر در خصوص کتاب و کتابخوانی قرائت نمی کند.

نکته دیگر اما کلیشه ای شدن سخنرانی های مسئولین است.مدتهاست در افتتاحیه و اختتامیه های امور فرهنگی سخنرانی های مرتبط با اصل موضوع ایراد نمی شود و تریبون ها به محلی برای خوش آمدگویی و خیرمقدم و گزارش های اجرایی تبدیل می شود حال آنکه جامعه و بویژه اهل رسانه و فرهنگ و هنر و خبر به عنوان مخاطبان اصلی مراسم از این دست سخنان تکراری بسیار شنیده اند و انتظار دارند مسئولین و سخنرانان به اصل موضوع - و در اینجا مشخصا کتاب و کتابخوانی - به ایراد سخن بپردازند.حال آنکه مدیریت ارشاد که خود متولی این رویداد بزرگ است نیز حتی اشاره ای به لزوم کتاب خوانی و دانش اندوزی نکرد و به بسط و گسترش فرهنگ کتابخوانی و لزوم سیاست گذاری های پایه ای و هدفمند برای آن به ویژه در سنین کودکان و نوجوانان نپرداخت و ترجیح داد تریبون را به موضوعات دیگری همچون تقدیر و تشکر از حامیان و نیز برنامه های دیگر مجموعه اش از جمله جشنواره فیلم فجر یا نمایشگاه آتی در صنعت چاپ اختصاص دهد و دریغ از سخنی نغز یا ابیاتی شعر و یا ارجاعاتی از بزرگان در خصوص دانش افزایی و کتابخوانی!

هر چند استاندار مازندران اولین بارش بود که در افتتاحیه ی نمایشگاه کتاب حضور یافت اما وی از جمله سخنرانانی بود که توانست در محورهایی هرچند پراکنده اما هدفمند در خصوص توسعه و تقویت بنیان های فرهنگی از جمله کتاب خوانی حرفی برای گفتن داشته باشد و نیز عزیز فرهیخته مان که اینک در قامت معاونت پارلمانی وزیر ارشاد قرار است ورودی معنایی و اساسی در ساختار توسعه فرهنگی داشته باشد و پل ارتباطی مهم میان هنرمندان و اهل رسانه برای رساندن نکته ها و نظرها و نقدهای صریح شان با وزیر محترم باشد نیز کماکان لااقل با شعری مازندرانی سخنانش را آغازید و قول های خوبی برای ایجاد فرصت های بهتردر رصد اقدامات فرهنگی  داد اما ایشان نیز در خصوص کتاب و کتاب خوانی محور سخنانش را تنظیم نکرده بود.

براستی چرا افتتاحیه های نمایشگاه کتاب فاقد روح و نشاط و ارزش معنایی است؟جای کودکان و نوجوانان به عنوان سمبل های ذخیره دانش و آینده سازان ایران در افتتاحیه ها کجاست؟

باور داشته باشیم اگر به تن 20 دانش آموز دختر و پسر، لباس متحدالشکل بپوشانیم و از آنها بخواهیم در افتتاحیه ی نمایشگاه کتاب، همان شعر معروف (من یار مهربانم...)را دکلمه کنند یا سرودش را بخوانند تاثیرش از صد سخنرانی نامرتبط بیشتر خواهد بود.

چرا نباید در افتتاحیه ها اهل نظر و نویسندگان و فرهیختگان و ناشران ، مقاله و یادداشت کوتاه در این باره بخوانند؟چرا نباید فیلم کوتاهی شامل گزارش های مردمی در خصوص لزوم کتاب و کتابخوانی تهیه و آن را پخش کرد؟چرا نباید تکه نمایش کوتاهی در این باره روی صحنه دید؟چرا نباید تصویر سخنان ارزشمند رهبر عالیقدر و ریاست محترم جمهور و نیز وزیر فرهیخته ارشاد و مجموعه مدیران وزارتخانه در حوزه نشر و کتاب در خصوص لزوم توجه به کتاب و کتابخوانی را در مراسم افتتاحیه شاهد باشیم؟

چرا از افتتاحیه ای که می توان از آن بسیاری پیام و روحیه و نشاط بیرون کشید و به مخاطب عرضه کرد به این سادگی و سرد و بی سرانجام عبور کنیم؟

کتاب ، لیاقت این را دارد که برای افتتاح نمایشگاهش بیش از سایر موضوعات ارزش قائل شویم و راهکارهای متفاوت ،تخصصی و متنوعی را به کار گیریم.

امید آن است مجریان عزیز برگزاری نمایشگاه کتاب از این پس روی این موضوعات بیش از پیش عمیق شوند تا در سالهای بعد اتفاقات مهمتر و آموزنده تری در این جهت باشیم.ضمن آرزوی حضور گرم و پرشور فرهیختگان و کتابخوانان فهیم مازندرانی در این نمایشگاه  و خداقوت به عوامل اجرایی ، این رسانه در نظر دارد نقد و بررسی کلی تر این نمایشگاه که به گفته مسئولین با حضور دهها ناشر خارجی برگزار می شود را در فرصتی مناسب به رویت شما خوانندگان فهیم برساند.

افشین رشیدی هنرمند و فعال فرهنگی

نام فرستنده :
ایمیل گیرنده :