تازه ها

پنجشنبه 27 اسفند 1394-17:15 کد خبر:18270

تأملی بر یک اقدام نابخردانه


ثبت تصاویر یادگاری مسئولین مازندران با هدف فخرفروشی؟!

انعکاس شمال: يکی از رذايل اخلاقی و اوصاف زشت انسانی ، فخرفروشی و مباهات است. مراد از فخرفروشی اين است که انسان بخاطر کمالهای موهوم يا واقعی که در خود احساس می کند به ديگران مباهات کند وبر آنها فخر نمايد. ريشه فخرفروشی جهالت و نادانی است کما اينکه ريشه تکبر نيز همين است.زيرا انسانهای جاهل ، نه کمالات را می شناسند و نه علت اصلی کمال را . به همين دليل گاهی، معايب را کمال می پندارند و بر کمال موهوم افتخار می کنند  و يا کمالات موجود در خود را ساخته و پرداخته خود می دانند و سرمنشأ کمالات يعنی خدای متعال را فراموش می کنند

یکی از بزرگ ترین آفت هایی که در طی طریق کمال انسان، گریبان گیر او شده، این است که بدون توجه به آثار سوء فردی و اجتماعی آن، جهت ارضای حس کمال جویی، به فضیلت هایش فخر می نماید و می بالد؛ از این رو قرآن در آیات متعددی به شناساندن این آفت عظیم، به آثار و ریشه های آن پرداخته و من و تو را از این صفت غیر اخلاقی بر حذر داشته است: «فَلا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقی ؛پس خودستایی نکنید، او پرهیزگاران را بهتر می ‏شناسد. مدتهاست که بسیاری از مسئولین استان مازندران با حضور در خانه سالمندان و مناطقی که فرزندان بی سرپرست در آن نگهداری می شوند یا حتی کمیته امداد و بهزیستی اقدام به ثبت تصاویر یادگاری با برخی از بی بضاعتان می کنند که برای هدف تبلیغاتی خود تصویری با مضمون نوازش یک مسئول بر سر یک کودک فقیر را به ثبت رسانده و آن را برای اهداف ریاکارانه خود مورد استفاده سوء قرار دهند.

به راستی علت این همه کبر و فخر و بزرگی مان چیست؟ به چه داشته ای یا توانی مغرورانه سر بالا می گیریم و از دریچه غرور به دیگران می نگریم؟ به کدام دارایی این همه تکبر می ورزیم؟ هیچ اندیشیده ایم که به دنیا آمدن مان به دست خومان است یا از دنیا رفتن مان؟  زیبایی و سلامت مان یا دارایی و توانمان؟ کدامش؟ مالک کدام یک هستیم و توان ماندگار کردن کدام یک را داریم؟ آیا بر آن ها مسلطیم و می توانیم نگهش داریم؟ ...

در سویی دیگر آیا به این موضوع اندیشیده ایم که این کودکی که امروز اینگونه مورد نوازش ریاکارانه یک مسئول قرار می گیرد در آینده چه شخصیتی در جامعه برای او ترسیم خواهد شد و آیا باز اندیشیده ایم که شاید این اقدام ما با سخره گرفتن شخصیت وی همراه باشد ؟!

نگارنده خاطر نشان می کند فخر فروشی از سبک سری و کوته بينی است. کسی که به کمترين داشته خود فخر می کند و دارای گرانقيت ديگران را نمی بيند ، ضمن ابتلا به جهالت که فضيلت ديگران را نمی بيند ، آستان ظرفيتش نيز پايين است که کمترين امتياز ولو موهوم او را از خود بی خود می کند . چنين انسانی بايد به وضع خود متأسف باشد که ديگران هفتاد شهر عشق را گشته ولی مهر سکوت بر لب زده اند ولی او اندر خم يک کوچه گم گرديده و قدمی به سوی منزل مقصود برنداشته و فضيلتی بدست نياورده ، صدايش که انکر الاصوات به تفاخر بلند است و مانند طبل توخالی ، توليد صدا می کند. شعبان وفائی نژاد

 

 

نام فرستنده :
ایمیل گیرنده :