محمد آقامیری چهره ای آشنا برای مردم ساری که سابقه حضور سه دوره در شورای شهر ساری را دارد و به نظریه پرداز توسعه ساری جدید معروف است. انرژی مثال زدنی و قدرت پیگیری‌اش او را به چهره‌ای مبدل ساخته که گروه‌ها و اقشار مختلف مردم را به سوی خویش معطوف می‌سازد.

آقامیری قریب یک دهه مدیریت مرکز تیزهوشان ساری را برعهده داشت که حاصل آن صدها رتبه برتر کنکور و کسب دهها مدال طلا و نقره و برنز المپیادی فیزیک، شیمی، زیست، ریاضی و رایانه توسط شاگردان این مرکز بود. وی همچنین سابقه سالها تدریس در مراکز دانشگاهی شهر را نیز در کارنامه خود دارد.

محمد آقامیری در هفته دولت در حالیکه قرار بود در تاریخ 5 شهریور به عنوان مدیر کاروان حج تمتع به خانه خدا مشرف شود، به خاطر فعالیت‌های سیاسی پیش رو از عزیمتش انصراف داده بود، مهمان پایگاه خبری مازندمجلس بود و در مورد شوراهای شهر، مصوبات دولت قبل و مشکلاتی که وجود دارد صحبت کرد.

شورای دولت اصلاحات و شورای دولت احمدی‌نژاد را در مقام مقایسه چگونه ارزیابی می‌کنید؟

آقامیری: اول اینکه من برخلاف برخی که می‌گویند شورای دوره اصلاحات سیاسی بوده به چنین مساله‌ای اعتقاد ندارم. در شورای اول هنوز تمرین نکرده بودیم و تجربه کار شورایی نداشتیم. برعکس، کسانی که اعتقاد به اندیشه شورایی نداشتند به شورا راه پیدا کردند و تحمل چنین کاری را نداشتند. در شورای اول درشهر تهران به نظر می‌رسید نهنگ‌هایی در یک آکواریوم جمع شده بودند که غالبا کاندیداهای بزرگ ریاست‌جمهوری و... بودند. شورا هم  بعد از 20 سال دوباره تشکیل شده بود و این امر تا حدودی طبیعی به‌نظر می‌رسید. افرادی که سابقه مدیریت کلان کشور را درکارنامه داشتند و دائما به فرمان دادن از بالا به پایین عادت کرده بودند اینکه در شورا در کنار هم باشند و تضارب آرا داشته باشند و آرای مخالف هم را تحمل کنند مقداری سخت می‌نمود. نتیجه تعامل اعضای محترم شوراها در سراسر کشور به گفتمان اعتدال منتج شده بود. طبیعی است که در هر دوره نیروهای تندرو و افراطی مانع حرکت در مسیر خدمت رسانی عمومی شده‌اند. اعتدال گفتمانی است که از خاستگاه شوراها به معنای حقیقی بر میخیزد چرا که تضارب آرا و خرد جمعی و مباحث مشورتی، زواید افراط و تفریط را در تصمیمات به نفع یک تصمیم متعادل مهندسی میکند. در مورد مقایسه فساد اقتصادی بین شوراها و دولتی‌ها معتقدم که نهاد شورا و قریب به اتفاق اکثریت مطلق اعضای محترم شوراهای شهر و روستاها پاکدستند.

از طرفی بیشترین فساد اقتصادی در طول تاریخ ایران در زمان دولت احمدی‌نژاد انجام شد و این زبانزد خاص و عام است وهمه در قبول این پیش‌فرض به اجماع رسیدند. گرچه این امر نفی تخلف در سایر دولتها نیست بزرگترین عددهای نجومی اختلاس چه از لحاظ کیفی چه کمی در دولت آقای احمدی‌نژاد بی سابقه است. میزان نسبت اختلاسی که در دستگاه‌های دولتی انجام شد نسبت به شوراها اصلا قابل قیاس نیست ولی شوراها هم متاثر از آن دولت بگم بگم که در ادامه تبدیل شده بود به «بخور بخور و بخور نگو»، قرار گرفت. ضمنا شما پیدا کنید بزرگترین اختلاس‌هایی که در شورا انجام شد به اندازه تخلفات کوچکترین مدیران دولتی بود لذا اعتقاد دارم نهاد شورا پاکدست‌تر بود ضمن اینکه سیستم باید تمرکززدایی شود و اندیشه شورایی، که در دولت اصلاحات بروز کرده نوعی تفکر است که به اعتدال منتج خواهد شد.

 تعامل مدیران دولت با شورا درزمان آقای احمدی‌نژاد چگونه بود؟

آقامیری: در دولت احمدی‌نژاد قرار بر این بود که اختیارات شورا افزایش پیدا کند ولی برعکس شده بود. چندبار قوانین شورا مورد بازنگری قرار گرفته بود و هر دوره اختیارات شورا کمتر شده بود و در این اواخر مهمترین وظیفه شورا که عزل و نصب شهرداران بود این را هم می‌خواستند از شورا بگیرند و بحث‌هایی شده بود که عمر دولت احمدی‌نژاد قد نداده بود.

 با توجه به هفته دولت عملکرد دولت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

آقامیری: من با اسنادی که در خدمت شما می‌گذارم، معتقدم مدیران دولت تدبیر و امید پیام مردم را دریافت نکرده‌اند و ایکاش مدیران استان، مدیران تغییریافته باشند نه مدیران جابجایی. الان بسیاری از ناکامی‌ها و عدم موفقیت‌ها به دولت گذشته بر‌می‌گردد. در دولتی که صاحب بزرگترین درآمد مالی کشور( 800 میلیارد دلار درآمد نفتی) بود اما مقروض‌ترین دولت تاریخ کشور ما لقب گرفت. هیچ گاه مدیران ارشد استان بخاطر حفظ خودشان برگذشته نقد نمی‌کنند هیچ کس نمی گوید تا مورد هجمه قرار نگیرد.

بیشترین مصوبات سفرهای استانی دولت گذشته را برای مرکز استان مازندران داشتیم اما عملی نشد. صرفنظر از اینکه این مصوبات در یک جلسه 2 ساعته (با این ‌فرض که قبلا در کارگروه‌ها بررسی و توافق می‌شد)، مصوب می‌شد وهنگام سفر تشریفاتش انجام می‌شد یک ایراد اساسی داشت و آن اینکه 90 درصد این مصوبات بیرون از حوزه شهرساری بود و شاید بیش از 85 درصد این مصوبات فقط روی کاغذ تصویب می شد و اگر لازم باشد ما حوزه به حوزه وارد می‌شویم: مثلا در سال 90 چیزی حدود 5/3 میلیارد تومان برای شهر پروژه مصوب داشتیم در حالی که حداقل جمعیت در مرکز استان وجود داشت و اگر بخواهیم بحث شود در حوزه کار و امور اجتماعی مصوبه‌ای داشتیم که ورزشگاه کارگران ساری تا پایان سال 86 تکمیل و تجهییز شود، پروژه‌ای که از سال 73 آغاز شده بود و بخش عمده این پروژه انجام شده بود و قرار بود سالن چند منظوره، سالن بدنسازی، زمین چمن و.. داشته باشد، خب این پروژه به کجا رسید! هنوز کمبود فضای ورزش جبران نشده است.

در بهزیستی مصوبه داشتیم ساختمانی که اجتماع درمان‌مدار برای معتادین است در شهرساری به صورت پایلود انجام شود. اگر آن زمان انجام می‌شد یکی از معضلات بزرگ شهرهای شمالی (رسیدگی به معضلات بیماران اعتیاد که اغلب به صورت غیرمجاز انجام می‌شوند) اکنون تا حدود زیادی مرتفع می‌شد.

آیا دربحث بهزیستی در شهرستان ساری مرکزی بنام بازسازی و تجهییز شیرخوارگاه به نتیجه رسید؟

 در بحث تربیت‌بدنی وظایفی را برعهده وزارت نفت گذاشته بودند و اینکه چه رابطه‌ای بین وزارت نفت و تربیت‌بدنی وجود دارد را نمی‌دانیم! مثل تصویب پل زغالچال که برعهده وزارت نفت گذاشته بودند که بعدا وزیرنفت وقت ادعا می‌کرد چه سنخیت بین ما و تربیت بدنی وجود دارد! این عدم تناسب بین حوزه وظایف و حیطه اجرا اگرچه با رسانه‌ای شدن مصوبات، مردم امیدوار می‌شدند ولی خروجی نداشت چون حوزه‌های اجرا کننده، شناختی از آن جریان نداشتند. همچنین احداث 4 اسکله قایقرانی در سطح استان پیش‌بینی شده بود. آیا انجام شد؟! در مورد پل میدان ولی عصر (میدان خزر) مصوب کردند که شهرداری سی میلیارد تومان از بانک ملی وام گرفته به قول شهردار عبوری روزی هفتصد هزار تومان و هر شش ماه پنج میلیارد تومان با سود مشارکتی پرداخت شود که امروز بیش از 60 میلیارد تومان خسارت برای مردم شهر داشت. به آرشیو روزنامه‌های استانی مراجعه شود. نمایندگان وقت و تعدادی از اعضای شورای شهر برای افتتاح پروژه با افتخار سعی در قرار گرفتن قاب عکس در کنار آقای رحیمی معاون رئیس جمهور تلاش می کردند؟؟ چه دستاوردی این پروژه پل میدان ولیعصر برای حل ترافیک شهر داشت؟؟ چه کسانی مسئول نظارتی بودند؟؟ چه کسانی به عنوان نماینده مردم نقش نظارتی داشتند؟؟ چرا هیچ کس مواخذه نشد؟؟؟

در بحث تعاون مصوبه خرید و احداث ساختمان اداری در سال 87 و برنامه های راه اندازی بنگاههای کوچک اقتصادی چه میزان اشتغال ایجاد کرده که امروز ساری مرکز استان بالاترین نرخ بیکاری را دارد در حوزه فرهنگ و ارشاد و بحث فرهنگسراها، که در زمان شورای دوم، شهرداری ساری در منطقه شهید فرجی کلیه املاک را دانه به دانه تملک کرده بود در اختیار دولت گذاشت که فرهنگسراهایی که در اواخر دولت اصلاحات پیش‌بینی شده بود 10 ساختمان این‌چنینی در سراسر کشور احداث شود. در آن زمان مرحوم سلیم‌بهرامی و آقای روزبهی نماینده ساری بودند. ساختمانی که 12 هزار متر فضای فرهنگی دارای 3 سالن را احداث کنند. 8 سال دولت احمدی‌نژاد گذشت اما اتفاقی نیفتاد! به نظر می‌رسد حوزه فرهنگ برای آنها مغفول بوده و اهمیتی نداشت و این فرهنگ‌سرای که به نام مرحوم کردان نامگذاری شد نتوانستند آن را پیگیری و اجرا کنند و هنوز این پروژه ابتر مانده وتقریبا دارد جزو میراث فرهنگی و اثار باستانی شهر ما تبدیل می‌شود!

 در حوزه فرهنگ و ارشاد قرار بود احداث پردیس سینمایی و موزه هنرهای معاصر انجام شود که آن زمان بر اساس ماده 32 قانون برنامه چهارم تامین زمین شود و در سال‌های 88 تا 90 که آن زمان شورای شهر و شهرداری زمین جاده سفرآباد (مشهور به کلبادی) را در اختیار آنها قرارداد ولی کاری انجام نشد!

در احداث کتابخانه‌ها، بحث تکمیل 12 باب کتابخانه بود که درحال حاضر میدان خزر(زمین مرحوم باغبان) با اهدای زمین از شهرداری در حال احداث می‌باشد، ساختمان زیر برق فشار قوی بود. مراسم با حضور معاون رئیس‌جمهور وقت کلنگ زنی شده بود ولی متوجه نشدند این ساختمان اگر ساخته شود در ارتفاع بالاتر، سیم‌های فشار قوی دقیقا در وسط ساختمان قرار می‌گیرد که نزدیک به یک سال این فراز و نشیب برای تغییرات ادامه داشت.

در زمینه نوسازی مصوبات بسیار زیادی داشتیم که عملی نشد

 در زمینه آموزش و پرورش مصوبه‌ای بود به نام فروش املاک آموزش و پرورش شهرستان ساری، که می‌توانست بخش عمده‌ای از مشکلات املاک آموزش و پرورش را حل کند(نظیر باشگاه فرهنگیان، تبدیل به اثر نمودن دارایی‌های آموزش و پرورش، احداث خانه معلم، تاسیس کانون های علمی – تربیتی و ...) حل کند.  

آیا در بحث جمعیت هلال احمر، مصوبات سفر در مورد علوم پزشکی و اضافه نمودن 70 تختخواب در بخش روانپزشکی بیمارستان سوانح سوختگی و شهید زارع آیا به سرانجام رسید؟؟ احداث خوابگاه دانشجویان مجتمع دانشگاه پیامبر اعظم طی سال‌های 88 تا89 که پروژه در سال 88 متوقف شد به کجا منتج شد؟؟؟

مصوب شد پارک تحقیقاتی نمونه کشور در سفر اول و دوم در ساری تاسیس شود ولی  آن چیزی که مصوب شده بود هنوز بخش عمده آن اجرا نشده است!

مصوب شد در بحث دانشکده کشاورزی خوابگاه برادرانی داشته باشیم. چرا هنوز در بحث خوابگاه مشکلات عمده دارند! زیرا مصوبه بطور کامل اجراء نشد. در بحث تاسیس رصد خانه نجوم برای آموزش و پرورش هیچ اقدامی صورت نگرفت و هنوز علاقمندان به نجوم منتظر کوچکترین اقدام هستند در حالیکه در آن زمان شورا و شهرداری بیست میلیون تومان مساعدت داشتند.

مصوبات در بحث تاسیس پژوهشکده هواشناسی در ساری چه اقدامی انجام شد و چه اقدامی جهت جلوگیری از حوادث غیرمترقبه صورت گرفت؟

با توجه به اینکه استان و ساری مرکز تولید مرکبات است، جهت تشویق باغداران در تولید به جای بستر سازی برای صنایع غذایی و تبدیلی در مرکز استان مهمترین مصوبه صدور مجوز برای ایجاد تجهیز پایانه صادراتی میوه و تره‌بار ساری بود که اقدامی نشد. در سال گذشته کشاورزان مرکبات خود را کیلویی 350 تومان فروختند و شب عید کیلویی 4 هزار تومان خریدند! عدم ایجاد امکانات برای انتقال تولیدات کشاورزی چنین عواقبی به همراه دارد.

بسیاری از کشاورزان برنجکار، در حال حاضر ناامید هستند، قیمت‌ها ناباورانه کاهش یافته که نامیدی کشاورزان به نوعی نابودی اشتغال محسوب می‌شود که مصوبات این حوزه می‌توانست بخش عمده‌ای از مشکلات را مرتفع کند. گذشته نشد و امروز هم از گفتن حقایق ترس و واهمه دارند.  

در بخش بازرگانی مصوباتی داشتیم تحت عنوان خرید زمین برای احداث زیرساخت‌ها و توسعه میادین تره بار. احداث کالاهای درجه بندی و بسته بندی، ایجاد سردخانه‌های و صنایع تبدیلی میوه، مرکبات، کیوی درساری، بابل، قائمشهر و نوشهر چه شد؟؟

چرا آب زراعی و آب شرب شهری دچار مشکل هستیم؟

مصوب نمودند که آب شرب به ساری انتقال داده شود که متاسفانه بخاطر اینکه اغلب استانداران استان که از شهری خاص ( شفقت ، کریمی ، فلاح ) بودند ولی کوتاهی کردند بطوریکه در مرکز با تانکر آب توزیع می شود. در برخی مناطق به شدت کمبود آب دارند در برخی مناطق لوله های آب خصوصاٌ در قسمت مرکزی شهر مربوط به 40 سال پیش می باشد علی رغم داشتن آب سد شهید رجایی (سلیمان تنگه) آب شرب و آب زراعی نمی‌بایست کمبود داشته باشیم در حالی که آب سد به مناطقی از سایر خارج ساری هدایت می شود، کشاورزان ساروی کمبود شدید آب دارند.

آیا در مورد گاز مصوبات اقدام شد؟

در مورد قحطی گاز بخاطر افت فشار و افزایش مصرف در اوج سرمای زمستان که حدود 10 سال پیش شدیداٌ مردم ساری را دچار مشکلاتی کرده بود، هنوز انتقال لوله گاز از دامغان به ساری -شهری که بزرگترین نیروگاه برقی کشور را دارد- انجام نشده است و در صورت تکرار، مشکلات همان سالها دارد دوباره بوجود می‌آید.

در مقایسه دولتها ( دولت دوران دفاع مقدس، سازندگی، اصطلاحات، اصولگرا، اعتدال) کدام دولت به ساری بیشترین خدمات را داشته است؟

آقامیری: بلاشک دولت سازندگی

مگر چه اقداماتی انجام شد ؟

آقامیری: با وجود اینکه بعد از جنگ و دوران دفاع مقدس که کشور به ویرانه‌ای تبدیل شده بود با کمبود منابع درآمدی کشور و مشکلات بعد از جنگ بیشترین خدمت را مردم ملاحظه کردند. مثل احداث و راه اندازی سد شهید رجایی (سلیمان تنگه)، بزرگترین کارخانه کاغذ خاورمیانه در پهنه کلاه، راه اندازی بین المللی نمودن فرودگاه دشت ناز، راه اندازی دانشگاه آزاد ساری که امروز یکی از قطب‌های کشور شده است، احداث ساختمان استانداری، احداث دانشگاه علوم پزشکی ساری و فروشگاه بزرگ زنجیره‌ای رفاه، نکا چوب و راه اندازی دهها کارخانه ریز و درشت.

بفرمایید در حال حاضر چه کسی یا نهادی نیاز است مسئول پیگیری این مصوبات باشد؟

آقامیری: مصوبات دولت گذشته در بدبینانه‌ترین حالت می‌توان گفت، خالی‌بندی بود. اما در خوش‌بینانه ترین حالت میتوان گفت این موارد کارشناسی مصوب شد ولی وظیفه فرماندار این است در صورت تامین و تخصیص اعتبار، آنها را اجرا کند ولی واقعیت این است نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی که وظیفه‌شان یا وضع قانون است یا نظارت بر اجرای مصوبات دولت، باید پیگیر می‌شدند.

مدیران شهرستانی قدرت آنچنانی ندارند تا مصوبات دولت را پیگیری کنند و نظارت داشته باشند. بلکه می‌توانند تعامل داشته باشند و همکاری کنند. نمایندگانی که برای عکس گرفتن کنار احمدی‌نژاد سر وکله می‌شکاندند و سعی می‌کردند در رسانه‌ها در کنار احمدی‌نژاد باشند وعکس یادگاری داشته باشند(!)  مسئول عدم اجرایی شدن مصوبات بودند. حداقل اعتراض قانونی می‌توانستند داشته باشند. عده‌ای همراه با دولت قبلی بودند طبعاٌ همراهی می‌کردند و عده‌ای هم سکوت. بدترامروز حتی در هفته دولت مدیران تدبیر و امید عده ای جز سکوت نسبت به تغییر افکار عمومی اقدامی نمی‌کنند و همه انتظارات به حق مردم از ناکامی‌های گذشته به دولت تدبیرو امید یعنی دولت اعتدال به ارث گذاشته شد.

تنظیم: مجید ساجدی فر

منبع: مازند مجلس